له ښاره لیری په یو کلی کی ډیره غریبه کورنۍ اوسیده چی دا ژوند
اړتیاوی یی په ډیره مشکله پوره کولی چی دا پلار پرته یی نور دا ګټی څوک نه درلود هو پلار یو زلمی زوی هم په برخه شوی وو چی ډیر ورته ګران و زوی یی ډیر لایقه، با احساسه ،با جراته، و پلار یی ددی لپاره چی زوی درس ولولی بزګري ،دهقاني او داسې نورې چارې سرته رسولې.
مور یی هم په زړه ارمان و چی زوی می یوه ورځ دا ځونډي ټوپۍ پر سر او توره چپن یی په اوږو وی زما مخ ته ودریږی او زما له سترګو دا خواښې اوښکې یو بلې:-D ته وار نه ورکولی.
مور به دا زوی لپاره په کور کی چرکې ساتلې تر څو هګۍ واچوي او په بازار کی یی دا زوی لپاره وپلوری مور به هغه پیسی چی دا هګیو له لاری یی لاس ته راوړی وی زوی لپاره دا ضرورت وړ شیان رانیول او پاتی پیسې به یی په ډیره مېنه او ناز دا زوی په لاس ورکړی او ټینګ به یی په غیږ کی ونیوه پر تندی به یی ښکول کړو.
زوی به یی ډیره خواری کوله دا پوهنتون په محصلینو کی یی ساری نه لیدل کیده.
لیکن ځینو بیا دا هغه خواری او لایقت هیڅ نه خواښیده چی له همدی امله یی دا غریبۍ پیغور او ډول ډول خبری کولی.
پلار یی هم بیخی ناجوړه شوی و چی بله خیره یی خپل روح پاک رب ته وسپاره.
دا مور او پلار نازولي د انجینری پوهنځی دا دریم کال محصل و چی پلار یی په خق شو دا کور هیڅ سرپرست یی نه درلوده دوه کوچنۍ خورګانې او مور یی دا پلار په نه شتون کی دده تر غاړې شول مور یی وهڅوه تر څو پوهنتون خلاص کړی او زوی په توره ټوپۍ کی وویني.
هو لیکن له دوی سره هیچا هم کومک ونکړو هیچا یی لاس نیوی ونکړو
زوی یی په مات زړه خپلو او مور هیلو ته ادامه ورکړه هو دوی سره دومره پیسې نه وی چی خپل درس یی نور پری ویلی وای.
بلاخیره زوی یې دا سړک په یوه غاړه کیناستو او دا هیلو لاس یی خلکو ته وغځوه لیکن هیچا یی مرسته ونکړه.
زوی یی له ډیر ځور، فکر، سوچ، څخه لاړو عصبي.
درس تری نیمه کی پاتی شو په نشو اخته شو.
غربت او خلکو یی هیلې او ارمانونه ور زره زره کړل.
ګرانو دا نورو جالبو مالوماتو اولیکنو
لپاره ما سره یو ځای شی په درنښت
👈 فالو
A Anas Sabarai
0 Comments